Senin, 19 September 2016

IRA AMALIA MUFIDA / 11

PASANG SURUT
Keterbatasan sing dipek Nanda ket lair ora nggawe dheweke dadi lumuh, minder utawa isin karo keadaane. Amarga keterbatasan sing dheweke duweni pergaulane Nanda sethithik keganggu, dheweke kerep diadohi karo kanca-kancane lan Nanda kerep dinesoni karo emboke wektu Nanda arep metu omah kanggo dolan, amarga embok e Nanda wedi yen ana kedadean samubarang sing nimpa Nanda, pangrungone Nanda dibantu saka piranti khusus kanggo pangrekasa tunarungu utawa bisa diarani headphone. Wektu Nanda ngancik umur 8 tahun,dheweke disekolahno neng Sd sing ana ing daerah e, nanging akeh saka kanca-kanca Nanda sing ngadoh amarga rumangsa isin kanca-an karo Nanda, hal iki ora nggawe Nanda rumangsa putus asa sakjeroing sekolah, dhewek e tetep semangat sanajan ora duwe kanca. Suara angin saiki nggenti udan, wektu iku Nanda munggah kelas 6 SD lan umure 10 tahun, ing sekolah e Nanda klebu anak sing pinter, senajan dheweke sawong tunarungu Nanda iku arek sing aktif lan tanggep jero pendidikan, dheweke tau dadi juara 1 sak-Kabupaten jero lomba mendaur ulang barang-barang bekas dadi barang anggo.              
 Kreatifitas Nanda anyak kedelok neng masa dheweke SMP, wektu ana acara lomba daur ulang lingkungan, dheweke seneng banget melu lomba-lomba kaya iku, dheweke nggawe inovasi produk kesregepan saka bebed perca,wektu iku bebed perca disulap dadi gaun pesta sing becik lan elegan, ora kalah karo gaun-gaun larang sing diadol ning toko ternama, karya e kedadeyan nyenengna peringkat pisan nggawa jeneng becik sekolah e, amarga prestasi sing dipek Nanda, saiki dheweke panitaya saka gurune kanggo dadi mentor kanca-kancane jero hal mendaur ulang barang bekas. Lan ing kunu Nanda nemu sawong sahabat sing ngerti keadaane, jenenge iku Ronita, dheweke seumuran karo Nanda, dheweke ora tau ndeleng Nanda saka kahanan fisik sing diduweni, Nanda lan Ronita iku kanca sing kelet banget,akeh wektu sing dheweke entekno bareng. Nanging wayah sing matesi Nanda lan Ronita, sawise lulus SMP Ronita lan Nanda ora ketemu meneh. wayah terus mlaku lan saiki umur e Nanda ngancik 20 taun, dheweke tuwuh dadi prawan sing ayu lan nduwe lulang putih. Kelebihan sing dheweke duweni ket cilik nggawene ora rekasa jero ngembangno keahlian e, saiki dheweke kerep nggawe produk kesregepan saka bebed perca, dheweke oleh bebed perca saka konveksi cedhak karo omah e, biasane Nanda kerep nggawe dompet saka bebed perca lan diadol menyang kanca lan tanggane. Saka pakoleh pangadolan kuwi Nanda bisa nabung lan mbantu embok e. Nanda digedhekne saka keluarga sing kurang mampu. Amarga Nanda kepingin mbangga-ake embok e dheweke kerjo ing konveksi sing cukup gedhe ning daerah Sukabumi. 
             Nanda mesti semangat sajroning kerja, dheweke ora tau rumangsa jeleh sajroning kerja.  Nanda pingin nunjukake marang kabeh wong menawa dheweke uga bisa dadi anak sing berguna, ejekan kanca-kanca kapungkur digawe pemompa semangate. Ing konveksi kesebut Nanda tandhang gawe dadi designer produk, posisi iki cukup apik kanggo awal karir e, nanging sairing mlakune wektu Nanda meruhi seluk beluk perusahaan konveksi sing ditlateni, akhire dheweke mundur saka penggawean iku lan kepingin nggawe usaha dewe. Awal jero nganyak usahane, dheweke ngalami pasang surut sing cukup nggawe Nanda stres, Nanda ngalami kerekasan jero pamasaran produk e, amarga keterbatasan sing dheweke duweni produk e dadi kurang diminati konsumen, Nanda sempat putus asa. Dheweke dadi murung lan gampang nglamun, usahane saiki ngambang ora ana pesenan, senajan ana kuwi mung pesenan saka tanggane. Emboke Nanda sedhih nguwasi kahanane. ”Nanda kudu semangat, tiba tangi kulina jero upadi bisnis nak. Nanda kudu bisa bangkit lan tetap semangat “ tutur embok Nanda menehi semangat kanggone. “ Nggih bu, kula bingung kudu kepriye meneh ngembangne usaha niki.”sambung Nanda. sairing mlakune wektu berkat dukungan saka kapindho wong tuane. Nanda bisa ngliwati kedadeyan kasebut, masa rekasa iki diadhepi Nanda karo kebak kesabaran. Wektu iku ana tamu sing mampir ing omah e Nanda dheweke kaget banget ndeleng wong kasebut, amarga tamu kuwi yaiku Ronita sahabat wektu SMA, akhire Nanda lan Ronita rangkulan karo neteskake banyu mata, amarga wis suwe dheweke ora ketemu sawise lulus SMA, sawise temu kangen dheweke omong-omongan ning ruang tamu. Ronita mbukak pangguneman karo pitakon marang Nanda. “ Nan, aku krungu saiki kowe dadi bisnis woman ya? Wah.. senenge” “ Alhamdulillah, aku nyoba peluang bisnis iki, kowe dhewe kerja ning ndi? ” sahut Nanda. “ Aku saiki kerja ning Jakarta, dadi designer kelambi Nan” jawab Ronita Nanging Nanda cerito marang Ronita yen dheweke kangelan anggone masarake produk, akhire Ronita nduwe inisiatif masarake liwat cara online. Tentune trobosan iki nggawe upadi Nanda luwih apik, upadi sing dirintis Nanda anyak mbuahno hasil, produk sing biyasane kadol rata-rata 75 produk saben dino, saiki produke bisa kadol nganti 150 produk saben dino, hal iki nggawe Nanda seneng lan luwih sumaguh jero berinovasi nggawe karya bebed perca sing anyar. ” matur nuwun Ron, merga bantuanmu iki upadiku mlaku luwih becik “ tutur Nanda karo kebak kebahagiaan. “ Oke Nan, wis sewajibe aku ngewangi kowe “ sambung Ronita. Ronita iku sahabat paling setia, bak jambe disigar loro, yen ana Ronita mesti ana Nanda. Wektu Ronita bali menyang Jakarta kanggo neruske penggaweane atine Ronita ora kepenak lan terus mikirake Nanda, Ronita kerep nglamun lan ora konsentrasi marang penggaweane, sakjane Ronita uga kepingin nduweni usaha dewe kaya Nanda. akhire Ronita nggawe keputusan sing gede yaiku mundur marang penggaweane lan bali karo Nanda ngrintis usahane. krungu hal iki nggawe Nanda senang banget. Nanda lan Ronita sabar banget lan telaten jero ngembangno upadi sing dekne kabeh tekuni, akeh inovasi terus dilakoni kanggo upadi iki. Nanda dadi penjahit lan Ronita dadi desaigner produk kesregepan bebed perca.       
     Udan, badai ora dadi rintangan kanggo Nanda lan Ronita, semangat sing dekne duweni ora tau pudar senajan terus diudan i rintangan sing abot, sing ana ing pikirane Nanda lan Ronita yaiku ngembangno usahane, saiki dekne kerep ngentekake wayah bareng,  ngadepi masalah bareng-bareng, sampek ana masalah gedhe sing nggawe upadinengalami surut sing cukup drastis, Ronita lan Nanda bingung geneya hal iki isa kedadean, padahal dekne kerja keras nganti tekun lan teliti.

             Ora disangka ana musibah sing luweh gede timbang upadine,waktu iku dina Jum’at sekitar  jam 11.00 wib, Ronita kecelakaan sing ngarenggut kapindho sikile, ibarat pepatah “ wis tiba ketimpa tangga” tentu hal iki nggawene rekasa gawe aktivitas kaya dhisik. Awal kecelakaan e amarga Ronita ora kepingin nggawe gelo konsumen, senajan udan deres lan bledek,dheweke tetep ngeternake pesenan sampek akhire Ronita tibo lan melbu jurang.Nanda mesti menehi dukungan moril marang Ronita ben tetap semangat sajeroning urip iki.           Ronita sempat ngalami stres, nganti upadine meh wae gulung tikar, detik nggenti menit, keadaane Ronita tambah apik sanajan dheweke ora bisa mlaku kaya cawis kala, saiki dheweke mlaku dibantu karo siji teken sing ana ingtangan kiwone, sadar yen urip iki terus mlaku akhire kapindho sahabat iki padha tandhang gawe atos jero nangi upadine. Rina wengi dekne tandhang gawe demi mbangun upadi sing meh wae gulung tikar. Ora kenal pegel dekne mikirake kepriye nggawe produke payu ing pasaran lan diminati akeh wong, Ronita lan Nandanduweni cita-cita pengen masarake produk menyang njaba negeri. Nanda nduwe inisiatif kanggo masarke produk liwat online lan dipasarke saka kampus-kampus, tentune akeh mahasiswi sing mbutuhake tas, utawa klambi trendi lan unik, akhire kaya sing diharapno, produk e payu keras, nganti akeh peminat sing pingin pesan.      
      Uga iklan sing dekne pasang ning online oleh tanggepan becik saka konsumen, akeh wong sing pesen, terutama tas,dompet lan klambi. Saking akehe sing pesen Ronita lan Nanda kewalahan, akhire dekne mbukak lapangan kerja gawe tangga sekitar kanggo ngewangi sajeroning gawe nutugake pesenan.
 “ Ron,aku seneng banget bisa ndhuwuri permasalahan iki.” gunem Nanda. “ iyo Nan, muga-muga wae iki dadi awal saka kesuksesan awak dhewe” sahut Ronita.
           Senajan Ronita lan Nanda nduweni keterbatasan fisik sing ora sempurna. Nanging cita-cita dekne sajrone iki sethithik demi sethithik anyak kawujud, keinginan dekne jero masarake produk metu negeri saiki kawujud, Ronita lan Nanda nrima pesenan 65 kodi produk bebed perca kanggo dikirim menyang Singapura.“ akhire Ron,impian awak dhewe kanggo nembus pasar internasional wis kawujud.” 
Ronita pun njawab karo nada seneng :“ iya Nan,usaha awak dhewe iki ora sia-sia iki awal awak dhewe nembus pasar internasional, iki pesenan pisan saka njaba negeri, mula saka kuwi awak dhewe kudu ekstra teliti jero mileh produk sing arep dikirim mrono.” pangguneman dekne akhire mandheg amarga ana swara telpon sing muni, kriiingg….kringg. Amarga pangrungone Nanda sethithik keganggu, Ronita sing ngangkat telpon kuwi. sakwise ngangkat telpon lan omong-omongan cukup suwe karo si penelpon, akhire pangguneman ning telpon pun buyar lan Ronita cepet marani Nanda,Ronita arep menehi kabar sing becik marang Nanda. Dheweke oleh tawaran kanggo kerja sama ing perusahaan konveksi gede sing ana ing Jakarta. Ronita seneng banget nanging Nanda isih ragu marang tawaran iki.

“ Ron, yen awak dhewe nrima tawaran kasebut,tentune mengko sing arep nduweni jeneng gedhe ya upaden kasebut, dudu upadi e awak dhewe, luweh becik awak dhewe upadi dhewe wae” sahut Nanda. “Nanging Nan,peluang iki uga becik, sopo weroh upadi e awak dhewe iso tambah luweh maju,ora ana salah e yen awake nyoba dhisek.” jawab Ronita. kedadean perdebatan antarane Ronita lan Nanda, ora ana kesepakatan Nanda lan Ronita padha-padha ngekarepan atos kanggo ngukuhi pendapate, meruhi hal iki embok e Nanda nyoba dadi penengah, untung ana embok Nanda sing bisa ngluluhake ati e Nanda lan Ronita, akhire dekne sepakat kanggo nolak ajakan kerja kasebut, Ronita lan Nanda pingin fokus kanggo majokake upadi bisnis sing wis dekne tlateni.

        Ora krasa upadi sing dekne tlateni saiki mlaku 3 taun, sairing mlakune wektu upadi e Nanda lan Ronita berkembang pesat akeh banget pesanan sing dekne tampa becik saka jero negeri utawa saka njaba negeri, pesenan saka njaba negeri akeh sing mesen aneka produk tas,dompet lan klambi-klambi sing unik, ketrampilan sing dekne duweni nggawe produk sing dipakolehake tambah diminati konsumen, Ronita lan Nanda uga melu bazaar gedhe sing ana neng Sukabumi, produke akeh dilirik lan dipesen, nganti nggeret gatekan wali kutha Sukabumi kegeret banget karo tas saka bebed perca, wali kutha ngomongke menawa model e trendy senajan asale saka barang bekas, nanging kwalitase ora kalah karo produk liyane. Saiki upadie dekne dadi siji upaden gedhe konveksi sing ana ning Sukabumi lan nduweni akeh cabang ning daerah Indonesia, Ronita lan Nanda wis dadi wong sukses lan bisa mbanggakake kapindho wong tuwane lan wis berkeluarga, Ronita rabi karo kanca kapungkur ning SMA, sementara Nanda rabi karo sawong pangupadi gede lan wis padha nduweni anak. Keterbatasan fisik ora dadi pangalang kanggo ngupadi lan makarya.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar