RICHO FEDHIA S / 30
PERJALANAN HIDUP
Aku lahir ndek jombang
tanggal 16 februari 1999 aku lahir ndek keluarga seng iso dianggep kurang
mampu, aku duwe dulur 5 lanang kabeh utowo iso disebut pandhawa 5, Ayahku
kerjoane tambal ban lan ibu kerjoane mung dodolan pakanan kewan. Aku biyen
sekolah tk ndek cidek omah yaiku tk pertiwi, pas tk aku tau juara bal balan
tingkat kabupaten, terus aku ngelanjutne sekolah ndek SDN Ploso, biyen pas
kelas 1 sampek kelas 3 aku tau diseneni guruku gara gara tulisanku seng kayak
cekeremes tapi aku biyen ya terkenal pinter e pas SD mesti rangking 5 besar
terus pas kelas 6 alhamdulillah danemku apik 26,65 lah aku pingin mlebu RSBI
smp 2 jombang tapi aku ndelok kondisi ekonomi keluarga gak mencukupi, aku takon
nang ibuk “ Buk aku tak sekolah nang Smp 2 jombang yo buk” ibu Cuma jawab “ ojo
nak, ojo adoh adoh seng cidek cidek bae”, akhir e aku aku dikokon sekolah nang
SMP 1 Tembelang, pas pertama budal sekolah aku diterne ayahku numpak sepeda,
ndue kenalan konco nyar, tapi sak terus e aku numpak len sak ben budal sekolah,
pas kls 3 smp kajenge UN, aku ditinggal karo wong seng biasane motivasi aku lan
gelem ngerungokne curhatanku pas aku lagi down down e yaiku Ayahku, ayahku
jarene dokter kenek penyakit dalam, ayahku dimakamne nang lingkungan pondok pesantren
Shidiqiyah. Akhir e yo nilai UNku yo jeblok, nang sekolah jombang aku gak onok
seng ketrimo akhir e aku dikokon ibuku sekolah nang mojokerto. Pas aku isek
kelas 1 SMA aku urip mung karo ibu nang omah ploso, masku seng nomer 1 lan
nomer 2 kerjo nang Jakarta, seng no 3 kerjo ndek jawa tengah, masku seng no 4
isek kuliah nang Surabaya. Pas tanggal 29 ulan 11 2014aku ditinggal wong seng
tau bimbing lan ngajari urip seng apik, seng nasehati aku, seng nyeneni aku pas
aku ndablek, wanita tangguh yaiku ibuku, ibuku meninggal e nang Jakarta nang
omah e masku seng no 2, tapi dikubur e nang ploso nang lingkungan pondok
pesantren shidiqiyah dijejerne karo ayahku, pas ibuku gaonok rasane wes pengen
gak sekolah ae, nang pikiranku “gae opo sekolah lek wes gandue wong tuo” tapi
mas masku nasehati aku kabeh “ masio wong tuo e awakdewe wes gaonok tpi beliau
isek iso ndelok awakdwe tpi awadwe seng gaiso ndelok beliau”. Jarene dokter e
ibuku kenek penyakit dalam yaiku Kanker darah. Akhir e aku kelas 1 semester 2
dipindahne karo mas nang SMA 3 Jombang. Nang sma 3 aku ya isek down down e, aku
wes kayak aras arasen sinau, tapi akeh koncoku seng gelem ngehibur aku gelem
bangkitne semangatku, aku ket ciik ya ndue cita cita pengen dadi dokter, pas
ayah meninggal kenek penyakit dalam aku tambah semangat pngen dadi dokter trus
ibuku barang ya kenenk penyakit dalam ya aku malah semangat maneh, pengen
ngerti kenek opose penyakit e wong tuoku iki, meskipun aku ya sedih wes gaiso
bahagiane wong tuoku, gaiso lunggo kaji bareng bareng karo wong tuoku.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar