IRENE RAHMAWATI / 12

DINO KAMARDIKAN

            Hawa adem sing diiringi semilir angine wit-witan kang ono ing pinggir embong nggawe sopo ae kang isih turu males nglakoni opo-opo, nanging iku ora gawe Rania. Isuk iki Rania ora bakal males-malesan, dheweke kelingan yen dino iki tanggal 17 Agustus. Rania budhal adus banjur ngrapikno sembarang kalir kang kudu dirapino. Jam 06.00 Rania siap budhal sekolah gawe mengeti dino kamardikan ing sekolahe.

                Dino kamardikan Indonesia dipengeti ing tanggal 17 Agustus. Ing dino kamardikan warga Indonesia antusias ngadakake acara-acara kanggo mengeti kamardikan, ora mung pas tanggal 17 nanging ing saknjerone wulan Agustus akeh acara-acara kang diadakake warga. Acara kang diadakake kayata upacara gendera, lomba-lomba tradisional, pagelaran seni lan sapanunggale.

            Upacara gendera ing tanggal 17 Agustus ora mung dilaksanakno ing sekolahan, nanging mesti ana ing saben-saben wilayah kayata ing kantor kelurahan, alun-alun lan panggonan kang umum liyane. Upacara kamardikan ora kaya upacara dino senin biasane. Upacara ing tanggal 17 Agustus luweh sakral lan spesial amarga ing tanggal 17 Agustus tahun 1945 kae iso diarani puncake perjuangan bangsa Indonesia kanggo merdeka. Merdeka lahir lan batin saka penjajah kang wes njajah negara iki. Mulane upacara 17 Agustus kudu dilaksanakake kanti tertib lan ora oleh guyonan. Ing sekolahe Rania upacara gendera dimulai jam 06.30, hawa kang lumayan adem lan srengenge sing durung sepenuhe muncul ndadekno upacara dina iku tansaya sacral. Rania lan kanca-kancane tertib nglaksanakake upacara kanti mari upacara e. Rania lan kanca-kanca sadar yen dheweke kudu iso ngrenungi kepiye biyene para pejuang mbela Indonesia sampek ngasilno kamardikan. Awake dhewe seng ora melu berjuang kudu iso mertahane kamardikan sesuai ing panggone dhewe-dhewe, kayata murid kudu mertahane kamardikan nganti cara sinau seng rajin ben iso majuno negara, ora seneng tawuran supaya kawutuhan bangsa Indonesia iso kejaga.

            Pengetan dino kamardikan biasa dipengeti dening anane kagiatan lomba-lomba tradisional ing kampung. Kegiatan lomba-lomba sing biyasane diadakake kayata lomba balap karung, nyunggi tempeh, mangan kerupuk, bakiak regu, tarik tambang, lan akeh maceme. Lomba-lomba kuwi iso gawe ajang ngumpule warga kampung ing panggonan sing padha. Lomba tradisional iso nggawe awake dewe ngerteni dolanan jaman biyen sakdurunge ana dolanan sing berbasis teknologi. Rania antusias nonton lomba tradisional ing kampunge, Rania melok lomba nyunggi tempeh. Sanadyan ora dadi juara sing penting gawe Rania isok melok ngramekne pengetan dino kamardikan.

            Sakliyane upacara gendera lan diadakake lomba-lomba tradisional, pengetan dino kamardikan uga biyasa dipengeti karo anane pertunjukan seni tradisional. Seni-seni tradisional biyasa ditanggap warga kampung gawe nyemarakake bulan Agustus. Seni-seni tradisional kayata ludruk, wayang kulit, wayang wong, jaranan lan liya-liyane. Anane tontonan kang kaya ngunu kuwi isok ngenalno warisan budaya tradisional marang bocah-bocah, supaya bocah-bocah isok tresno lan seneng karo budayane dewe. Bocah-bocah uga iso nduweni karepan nglestarikake budaya tradisional. Bocah-bocah kudu ngerti budayane dewe ora mung ngerti jenenge. Rania seneng nalika warga kampunge nanggap ludruk. Dheweke kepingin ngerteni cerita kang dimaino ana ing pagelaran ludruk kasebut.

            Ing sakben pengetan dino kamardikan warga nduweni karepan supaya dino kamardikan bisa dimengeti kanthi meriah uga bisa ngelengake dening sejarah kang wes tinulis ing taun semono.