Sekolahku
Penting
Ing kutha
kangge dheana arek sing urip ing kaluwarga sing paanguripane susah. Saben dina gawe
mangan wae kekurangan duwit gawe tuku beras, apa maneh gawe nyekolahake anak-anake.
Kaluwarga iku yaiku mbok siti. Wis lima tahun bojone wis seda. Mbok siti nduwe
3 anak sing paling cilikisih SMP nangingora bias nerusakesekolah. Jenengerina.
Padahalrinaarek sing pinter lan sregep sinau. Gawe nerusake sekolah wae ora ana
danane. Saben dina rina mung dodolan e sing ngarepe SMP 1 depok. Saben dina mung
bias nguwasi kanca-kanca sing saumuran bias sekolah.
Kadang ing
omah rina takon marang ibune “mak kapan kula saged sekolah kaya rencang –
rencang liyane? Napa kula mung bisa mriksani saking njaba mawon?”
Mbok siti
nangis nalika rina takon kaya ngunu. Wong tuwa endi sing bias nguwasi anake ora
sekolah. Nanging syukur wae ana tanggane sing maring ibuku bekas kanggo rina sekolah.
Rina isih bias sinau ing omah sawise dodolan es.
Ing dina
sabtu iku, rina dodolan kaya biasane, ambek ngenteni sing tukurina maca – maca buku
pelajaran. Lan mara – mara teka uwong “nduk, kenapa kok ora sinau kaya kanca-kancamu
ing sekolah iku wae”. Rina mung mesem lan njawab,”kula mboten wonten biaya. Ibu
kula sampun ditinggal seda bapak.” Wong iku ngomong maneh,”apa kowe pingin kaya
kancamu in njeroiku?”
“inggih”
jawab rina. Wong iku nekei pirang-pirang pitakonan pelajaran marang rina lan
rina bisa njawab kabeh. Wong iku takon ala materina lan muleh sakarina.
Dodo lan
wis mari. Rina mulih ing omah. Sawise sholat maghriba nata muya iku wong sing
mau nakoni rina. “bu kula ngerti yem rina niku lare sing pinter. Dadi kula ten
mriki badhe maringi rina kesempatan damel sekolah male. Segala biaya kula sing
nagging.” Tegese wong iku. “loh kula niki mboten sapa-sapane sampeyan pak”
jawab mbok siti. Wong iku ngomong yen wong iku ikhlas nulung rina. Eman yen ana
bocah pinter sing ora bisa nerusake sekolah kaya rina. Keluwarga rina seneng ngrungoake
kabariku. Lan rina sesuke bisa sekolah maneh.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar